Silnik benzynowy

Silnik benzynowy, zwany inaczej silnikiem o zapłonie iskrowym, zasilany jest benzyną rafinowaną z ropy naftowej. Za jego wynalazcę uważany jest Nikolaus Otto, który w 1862 roku skonstruował jednostkę zasilaną gazem świetlnym. Można wyróżnić 2 typy silników benzynowych: dwusuwowe i czterosuwowe.

Silnik czterosuwowy

Silnik czterosuwowy napędza znaczną większość produkowanych obecnie samochodów i nie tylko. Można wyróżnić 4 fazy jego działania:

1. Suw ssania: tłok porusza się w dół, natomiast do cylindra zassane zostaje paliwo.
2. Suw sprężania: tłok przesuwa się w górę, spręża przy tym paliwo, które się nad nim znajduje. W najwyższym położeniu ma miejsce zapłon przy pomocy iskry elektrycznej.
3. Suw rozprężania (pracy): tłok ponownie przesuwa się w dół, rozprężanie odbywa się do momentu odbezpieczenia zaworu wydechowego.
4. Suw wydechu: tłok przesuwa się do góry wypychając przy tym gazy spalinowe przez w/w zawór. Cały cykl rozpoczyna się od nowa.

Silnik dwusuwowy

W tym silniku cztery fazy pracy wykonywane są w ciągu dwóch suwów (od górnego do dolnego skrajnego położenia) tłoka.

1. Suw sprężania: w pierwszej fazie suwu sprężania następuje "przepłukanie" przestrzeni roboczej silnika. Wtedy to spaliny powstałe w poprzednim cyklu pracy są wytłaczane przez kanał wydechowy, jednocześnie do przestrzeni roboczej przez kanał międzykomorowy napływa mieszanka paliwowo-powietrzna zgromadzona wcześniej w przestrzeni korbowej silnika. W dalszej fazie suwu sprężania tłok, pełniący także rolę zaworu, zamyka kanał wydechowy i międzykomorowy, odsłaniając jednocześnie kanał ssawny. W czasie sprężania mieszanki w komorze spalania, świeża porcja mieszanki paliwowej napływa przez kanał ssawny do przestrzeni korbowej silnika.
2. Suw pracy: przed dojściem do górnego martwego położenia tłoka następuje zapłon paliwa, które gwałtownie rozprężając się powoduje ruch tłoka w dół do dolnego skrajnego położenia. W końcowej fazie tego suwu odsłaniany jest kanał wydechowy i spaliny zaczynają opuszczać przestrzeń roboczą. Cykl się powtarza
.

Jako że silniki dwusuwowe nie są zwykle zaopatrzone w miskę olejową, smarowanie układu korbowego musi być zapewnione przez mieszankę paliwową. W tym celu do paliwa dodaje się pewną ilość oleju.

Podstawową wadą silników dwusuwowych jest duże zużycie paliwa, wysoka emisja spalin oraz głośna praca. Obecnie są stosowane do napędzania lekkich motocykli i skuterów, a także m.in. pilarek spalinowych. Dawniej miały zastosowanie również w samochodach osobowych.